خود نوشت
تصور میکنم که دارم برای تو مینویسم. به خودم این لطف رو میکنم درحالی که به تو دسترس ندارم. مگر این که بخوام بهت زنگ بزنم. اما باور کن اون وقت یک کلمه هم نمیتونم صحبت کنم. چطور وقتی تو اون ور تلفن نشستی و همه چیز رو میشنوی این مزخرفات رو بگم؟ وقتی صدام رو با تمام مخلفاتش میشنوی. خجالت کشیدن و تزلزل و میشنوی و چیز هایی که هرگز این جا برات فاش نمیشه. در واقع به طور کل فاش نمیشه چون تو اصلا این ها رو نخواهی خوند. تصور میکنم که برای تو مینویسم. خیلی راحته.
نیازی به این همه مقدمه چینی نبود. چیزی که میخواستم بگم اینه که فکر میکنم فهمیدم بین چه چیز هایی باید انتخاب کنم. راشل میگفت بین نیاز و قلب تفاوت هست و برداشت من از حرف هاش این بود که قلب یه جور اراده ی شخصیه. همون کاریه که فکر میکنی درسته و نیاز اون کاریه که آسونه و معمولا لازم نیست براش تلاش چندانی کرد. اون ندایی که معمولا پیروز میشه نیازه نه قلب. اما امشب به این فکر افتادم که مرز های قلبمو پر رنگ کنم. اینا به تو مربوط میشه. خیال نکن که فقط یه سری مزخرفاته که به هم میبافم. این ها به برداشت من از تو و به نقش تو در هستی من ربط پیدا میکنه. احتمالا بیشتر از اون چیزی که خودت خبر داری یا حتی من حس میکنم. و به خودم هم مربوط میشه. به رشته ی باریک تنهایی رخنه ناپذیر درونم که توش اطلاعاتی درباره ی تو هست که هیچ راهی نداره بتونی ازش باخبر شی. تو یا هیچ کس دیگه. این جاست که تو به من ربط پیدا میکنی. توی درونی من. این همون چیز نامرییه.
میخواستم بگم غریزه ی مادریه که تعیین میکنه تو زندگی باید کدوم وری رفت. چیزی که گفتم دقیقا همونیه که نوشتم. منظورم یه چیز پیچیده نبود. صرفا غریزه ی مادر شدن. و این که آدم انتخاب کنه بهش پر و بال بده یا نده. این که تصمیم بگیره مسئول کسی بشه یا نشه. یا حتی مسئول چیزی. مسئول تو و رشته ی باریک درونی. مسئول تنهایی رخنه ناپذیر.
قبل از این که این ها رو بگم خیال میکردم انتخاب بین مادرشدن یا مادر نشدنه. اما حالا بیشتر مثل اینه که باید انتخاب کنم مادر چه چیزی باشم.
راستی میخواستم بپرسم چطور ممکنه این همه راه رو با من اومده باشی؟ چطور ممنکه که هنوز حاضر و بیدار باشی و هنوز دوستت داشته باشم و حتی بیشتر و بهتر؟ منی که حتی دوست داشتن رو نیم بند بلدم؟ و تو جوابی داری برای همه ی این ها؟ جواب ها پیش تو نیست. نه حداقل پیش خود آگاه تو نیست ولی شاید اون چیزی که تو رو تا این جا با من کشونده بهتر بتونه راهنماییم. کنه.
